Z ogromną radością powitaliśmy publikację „Uczyć agroekologii w grundtvigiańskim stylu. Przewodnik metodyczny” pod red. Tomasza Maliszewskiego, Ewy Smuk-Stratenwerth i Barbary Tokarskiej, która jest efektem międzynarodowej współpracy w ramach projektu "Teaching Organic Literacy" programu Erasmus+.
Jaki obraz współczesnej pedagogiki grundtvigiańskiej jawi się w świetle materiałów zgromadzonych w publikacji „Uczyć agroekologii w grundtvigiańskim stylu. Przewodnik metodyczny”?
To jest pedagogika, która widzi człowieka w ścisłej relacji z przyrodą oraz otoczeniem społecznym, która uczy człowieka nie tylko korzystać z jej dóbr, ale przede wszystkim zabiegać o biobalans. To jest powrót do korzeni pedagogiki grundtvigiańskiej, do jej szacunku i pokory wobec natury dla dobra ludzkości, umiejętności zachowania balansu między życiem zawodowym i prywatnym – dziś umiejętności wyrwania się z pędu cywilizacji, rezygnacji z hiperkonsumpcjonizmu, itd. Tym samym pedagogika grundtvigiańska staje się propozycją ekowerwy - może mieć wkład w przywracanie utraconych ekosystemów i przyczynić się do rewizji priorytetów i wartości leżących u podstaw cywilizacji XXI wieku.
Na podstawie zgromadzonych w książce materiałów stwierdzam, że pedagogika grundtvigiańska sprawdza się we współczesnych warunkach, jest niezwykle aktualna i jak się okazuje - ponadczasowa.
Rekomenduję recenzowaną pozycję do druku i zamieszczenia w internecie z wolnym dostępem oraz szerokiego upowszechnienia nie tylko w środowisku uniwersytetów ludowych, ale także innych instytucji oświatowych.
Fragment recenzji dr hab. Hanny Solarczyk-Szwec,
prof. ucz. (Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu)