Teren przy dawnym kościele ewangelickim w Wiączeminie Polskim po raz kolejny gościł uczestników Święta Jana.

Pomysł obchodów święta zainicjowany został w 2004 roku przez Stowarzyszenie ZIARNO. Miało to na celu przybliżenie mieszkańcom dawnej historii tego obiektu, który przed wojną służył jako miejsce kultu olenderskim osadnikom, a po wojnie stał się katolicką świątynią. Było też próbą zainteresowania różnych instytucji ochroną tego miejsca i powstrzymania procesu popadania w ruinę. Dzisiaj z perspektywy tych wielu lat widać, że społeczne zaangażowanie nie poszło na marne. Dzięki zakupieniu budynku i przylegającego terenu przez Muzeum Mazowieckie możliwe stało się odrestaurowanie obiektu i stworzenie bardzo obiecujących planów na przyszłość. Powstał w tym miejscu Skansen Osadnictwa Nadwiślańskiego. Dlatego prawdopodobnie w przyszłym roku festyn na Święto Jana będzie odbywał się w zmienionej scenerii, gdyż w pobliże odnowionej świątyni zostaną przeniesione autentyczne dawne zagrody olenderskie.

Bardzo przyjemnie było w dniu święta zmierzać wśród pszenicznych łanów na teren skansenu. Tegoroczne świętowanie zyskało dodatkowy walor, gdyż rok 2017 został ogłoszony Rokiem Wisły. Organizatorzy zadbali, by festyn został uświetniony widowiskiem plenerowym pod tytułem „ Na Wiśle śpiewają oryle – szlakiem nadwiślańskich gmin północnego Mazowsza” przygotowanym przez Teatr Dramatyczny w Płocku. Z ciepłym przyjęciem spotkał się również występ Orkiestry Dętej OSP w Słubicach. Jak każdego roku ważnym punktem obchodów było nabożeństwo ekumeniczne odprawiane wspólnie przez księży różnych wyznań chrześcijańskich. Stanowiło sposobność nie tylko do spotkania ewangelików z katolikami, ale także do refleksji, jakie wnioski powinniśmy wyciągać z historii, by znajdować to, co ludzi łączy, a nie dzieli. Po nabożeństwie w atmosferę ludowego festynu świetnie wprowadził występ Zespołu Ludowego „Grzybowianki”. Bardzo miłym akcentem były też występy dzieci ze szkół podstawowych: w Świniarach i Słubicach. Z pewnością każdy z uczestników festynu mógł również znaleźć interesującego go wystawcę, rękodzielnika, stoisko lub zajęcie, a przede wszystkim samodzielnie upleść świętojański wianek. Imprezę zakończyło zgodnie z tradycją przejście nad Wisłę i puszczenie wianków na rzekę.

Paweł Uliński, Stowarzyszenie Ekologiczno-Kulturalne ZIARNO

• poprz.
• nast.